Sta bij mijn graf zonder verdriet.
Ik ben niet daar. Ik slaap er niet.
Ik ben de wind in al zijn kracht,
de najaarsregen, zoet en zacht,
de glans op sneeuw onder de maan,
het zonlicht op het rijpend graan.
Ik ben het snelle speels gerucht
van vogels in hun cirkelvlucht
wanneer je ’s ochtends vroeg ontwaakt.
Het licht van sterren dat je raakt.
Sta bij mijn graf en hou je groot.
Ik ben niet daar. Ik ben niet dood.

Deel dit verhaal

In een blauwtje lopen

We willen niet voorop lopen, maar naast je, als mens, onopvallend... intens aanwezig als helpende hand.

Lees het verhaal

Dag Kristien

Het mooiste aan je job als uitvaartbegeleider is de betekenis die je kan geven aan een mensenleven...

Lees het verhaal

Herinner je dierbare…

Lees het verhaal