In de pijn van de leegte
In de pijn van de leegte
gevuld met eenzaamheid
hoor ik een stille echo
van een voltooid verleden tijd
Heimwee naar de dagen
overspoeld met zoete smaak
levendig vol vreugde
door blijdschap aangeraakt
Golvend op de stormen
springend over zee
de vanzelfsprekendheid
in alles war ik deed
Geluk was zo eenvoudig
simpel en oprecht
een traan vindt mijn wang
in traagheid afgelegd
Samen is verdwenen
uit de schoonheid van een dag
maar ik sta open voor een toekomst
waar samenzijn weer wacht…
Karin