Ik zag jou gaan in de verte
Jij keek alleen nog maar omhoog
Met de duivel op je hielen
En met de hemel in je hoofd
Ik zag jou gaan in de verte
Ik stond genageld aan de grond
Ik zag jou lopen over water
Naar de ondergaande zon
Jij ging naar de overkant
Jij ging naar het niemandsland
De veerman heeft jou hart gewonnen
En ik, ik ben de dans ontsprongen
Ik zag jou gaan in de verte
Jij keek nog een keer naar mij om
Alsof jij dacht dat ik zou volgen
Alsof jij niet begreep waarom
Ik de stemmen niet kon horen
Die jij hoorde in jouw hoofd
Ik zag jou gaan in de verte
Ik zag jou dansen met de dood
Jij ging naar de overkant
Jij ging naar het niemandsland
De veerman heeft jouw hart gewonnen
En ik, ik ben de dans ontsprongen

Stef Bos

Deel dit verhaal

Soms even vijf minuutjes…

Voor mijn broers, mijn mama en mezelf was de 24 uurskamer heel waardevol. In de donkere dagen die volgden konden we papa vaak bezoeken. Zelfs op kerstdag konden we samen zitten.

Lees het verhaal

Intens afscheid nemen

"Het waren de laatste keren dat we bij haar konden zijn en dat hebben we dan ook gedaan."

Lees het verhaal

Een familiekamer als baken van troost

De 24 uurskamer in De Singel gaf de familie van Chris de mogelijkheid om op gelijk welk moment, als de nood of het verlangen er was, naar de jongeman toe te gaan...

Lees het verhaal