In een vleugje wind danste een kleine veer
En landde op mijn handen neer
Zorgzaam drukte ik het innig tegen mij aan
Maar de wind zuchtte ’t pluisje bij mij vandaan

Je dwarrelde dwalend naar de horizon
Totdat ik je bijna niet meer zien kon
Ik treurde, machteloos verblind, daarbuiten
Maar ik zal je voor altijd in mijn hart sluiten.

Marie Le Jeune

Deel dit verhaal

Soms even vijf minuutjes…

Voor mijn broers, mijn mama en mezelf was de 24 uurskamer heel waardevol. In de donkere dagen die volgden konden we papa vaak bezoeken. Zelfs op kerstdag konden we samen zitten.

Lees het verhaal

Dag Kristien

Het mooiste aan je job als uitvaartbegeleider is de betekenis die je kan geven aan een mensenleven...

Lees het verhaal

Een familiekamer als baken van troost

De 24 uurskamer in De Singel gaf de familie van Chris de mogelijkheid om op gelijk welk moment, als de nood of het verlangen er was, naar de jongeman toe te gaan...

Lees het verhaal