Gaandeweg namen we afscheid,
wisten dat het ooit komen zou.
We hadden nog wel even tijd,
al leidde je pad naar beneden.

Gaandeweg namen krachten af.
De zetel werd je vast verblijf.
Een onzekere pas kwam erbij
en pijnen werden jouw geheim.

Gaandeweg verloor je terrein.
Moegestreden, een laatste zucht…
Al drukt verdriet ons nu neer,
we hebben vrede met je rust.

Deel dit verhaal

Intens afscheid nemen

"Het waren de laatste keren dat we bij haar konden zijn en dat hebben we dan ook gedaan."

Lees het verhaal

Een familiekamer als baken van troost

De 24 uurskamer in De Singel gaf de familie van Chris de mogelijkheid om op gelijk welk moment, als de nood of het verlangen er was, naar de jongeman toe te gaan...

Lees het verhaal

Herinner je dierbare…

Lees het verhaal