Zij zijn niet dood.
Wat een leven heet is ’t op en neer bewegen
van ons klein scheepje als het daalt en rijst;
en wat wij sterven noemen, is niet meer
dan dat wij op de verre kim verdwijnen.
Zij zijn niet dood.
Wij die vanaf het laaggelegen strand bespeuren
hoe door hun vaart de afstand wordt vergroot,
wij zijn niet wat gebeurt achter de einder,
wij noemen daarom hun verdwijning, dood.
Zij zijn niet dood.
Wij staan te laag en zijn bijziend
als zij de sfeer van ruimte en tijd ontzielen;
zo komt het dat ons oog hun eind niet ziet,
wanneer het roer hun schip
de eeuwigheid in stuurt.

Koos Geerts

Deel dit verhaal

Een familiekamer als baken van troost

De 24 uurskamer in De Singel gaf de familie van Chris de mogelijkheid om op gelijk welk moment, als de nood of het verlangen er was, naar de jongeman toe te gaan...

Lees het verhaal

Intens afscheid nemen

"Het waren de laatste keren dat we bij haar konden zijn en dat hebben we dan ook gedaan."

Lees het verhaal

Dag Kristien

Het mooiste aan je job als uitvaartbegeleider is de betekenis die je kan geven aan een mensenleven...

Lees het verhaal